## Een Spannende Bevalling met Yumi
Je kent het wel: een doodgewone dag en je kat, Yumi, begint plotseling te miauwen alsof ze iets heel belangrijks te melden heeft. Maar nee, dit is niet zomaar een miauw. Dit is de miauw die zegt: “Hé, ik heb je hulp nodig!” En zo begint het avontuur van haar bevalling.
Yumi, de dappere moederpoes, komt altijd naar me toe wanneer het zover is. Het lijkt wel alsof ze me vraagt om haar te ondersteunen tijdens deze intense momenten. Ik volg haar naar de plek waar ze zich op haar gemak voelt en zorg ervoor dat ik een paar handdoeken in de buurt heb. Want een bevalling is nu eenmaal geen klein klusje!
Wanneer de weeën beginnen, verandert haar ademhaling. Het wordt zwaarder en sneller, en je ziet haar buik samentrekken. Dit is inmiddels de derde keer dat ik erbij ben, en elke keer is het weer een achtbaanrit. De eerste keer dat Yumi beviel, kreeg ze vier kittens: eentje die precies op haar leek, een meisje, en drie jongens, waarvan er twee rood waren en één zwart-wit. Alles leek goed te gaan, totdat ik even bij de andere kittens moest kijken. Toen ik terugkwam, zat mama half op een rode kitten! Ik hield mijn adem in en zag al snel dat het kitten niet meer ademde.
Met vastberadenheid begon ik te wrijven, en gelukkig kwam er af en toe een snak voor adem en een klein miauwtje. Maar dat was niet genoeg. Ik veegde haar snuitje af en zette mijn mond erop, blies voorzichtig lucht erin en drukte op haar buik. Na drie keer kreeg ik het voor elkaar: het kitten kwam weer tot leven! Het werd een sterke kater!
De tweede bevalling was een fluitje van een cent. Yumi had maar één kitten, en niemand begreep waarom ze zo dik was. Maar toen alles soepel verliep, kwam de kitten gezond ter wereld.
De derde bevalling was onverwacht, omdat ze stiekem naar buiten was geglipt. Oké, tijd om in te grijpen: dit was de laatste keer dat we zo'n avontuur zouden hebben!
Bij de derde bevalling beviel ze van een kitten in stuitligging. Het staartje kwam als eerste, maar gleed steeds weer terug naar binnen. Op een gegeven moment kwamen de nageltjes tevoorschijn. Ik schrok even – ik dacht dat het wormen waren! Maar Yumi gaf me vertrouwen. Terwijl ze perste, hielp ik door het pootje vast te houden, zodat het niet weer terug naar binnen glipte. Het was een grote kitten en gelukkig was hij levend! De tweede bevalling ging veel soepeler, met het zakje en het hoofdje dat eerst kwam. En de derde en vierde? Weer stuitligging, maar gelukkig in een zakje, waardoor het vlotjes verliep. Ik bleef bij haar en gaf haar wat aaien voor de troost.
Mijn jongste bengel deed ook fantastisch werk! Hij zorgde ervoor dat mama tijdens het draaien niet op een kitten ging liggen, pakte handdoeken en gaf haar zelfs wat te eten. Yumi keek hem aan met een blik vol dankbaarheid en leek te zeggen: “Jij bent mijn held! Samen kunnen we dit aan!” Wat een kleine held!
Het is werkelijk een bijzondere ervaring om de bevalling van een dier mee te maken. Het laat je zien hoe belangrijk het is om elkaar te ondersteunen, mens, dier en natuur. Yumi vraagt om hulp, en wij zijn er voor elkaar. Het is een prachtig voorbeeld van de band tussen ons. Dus, de volgende keer dat je je kat hoort miauwen, bedenk dan dat het misschien tijd is voor een avontuur! 🐾❤️
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een bijzondere ervaring om dat van zo dichtbij mee te maken en wat ontzettend fijn dat ze zich zo op haar gemak voelt om dit met jullie te delen.
Doet me zo denken aan ons Puma en de bevalling van haar 4 kittens. Gelukkig waren wij er toen ook bij want het derde kitten liet ze links liggen. Ze was gewoon moe en op. En toen kwam het vierde. Toen ze het vierde verzorgd had, hebben we het derde terug snel bij haar gelegd en toen deed ze wel het nodige. Heel mooi om mee te maken maar ook spannend.
Wow, wat een bijzondere ervaring. Het lijkt me magisch en superspannend, helemaal als je een bijna levenloze kitten treft.
Lijkt mij zo bijzonder om mee te maken! Toen wij hier kwamen wonen hadden we heel zwerfkatten in de tuin. 2 daarvan, kittens, hebben we geadopteerd. De andere zijn te wild, maar heb ik ook wel laten steriliseren/castreren. Simpelweg om meer leed te besparen. Wel overweeg ik om een keertje pleegmama te worden van kittens die bijvoorbeeld geen mama meer hebben.
Oh wat bijzonder zeg en gelukkig kon je Yumi helpen met de stuitliggingen.
Hi het is heel heel heel erg schattig mama(mimi)
Bijzonder om zoiets mee te mogen maken. Hopelijk wordt poes nu wel gesteriliseerd, want krols zijn is geen pretje voor ze en ze hebben een veel grotere kans op het krijgen van een baarmoederontsteking + melkklierkanker. :(
Waw wat bijzonder om van zo dichtbij te mogen volgen. Verzorg haar en de baby's nog goed!