Puberende Jongens en Meiden: Wat een wereld van verschillen

Inhoud

1. De dynamiek tussen broers en zussen. Een unieke band

2. Gesprekken met mijn oudste dochter en 1-op-1 momenten met de kinderen

3. De ondersteuning en samenhorigheid tussen mijn 2 meiden en 2 jongens

4. De uitdagingen en de behoefte aan tijd voor mezelf en de liefde voor mijn kinderen

5. Het omarmen van verschillen en het belang van groei en ontdekking tijdens de puberteit

## De dynamiek tussen broers en zussen. Een unieke band

De oudste van 17 gaat naar school, heeft stage, werkt en is in zijn vrije tijd of aan het gamen of bij zijn vriendin te vinden. Thuis is hij vaak wat lui, wat mede mijn eigen schuld is, omdat hij mijn 'Day One' is—degene die alles bewust heeft meegekregen en zich heeft opgeofferd om zijn zusjes en broertje een soort van vaderfiguur te bieden. Ik herinner me nog goed dat hij op een dag zei: "Mama, ik heb echt geen tijd voor de afwas, ik zit midden in een toernooi, en het ziet eruit alsof we gaan winnen! Ik doe het straks wel.” Het lijkt wel alsof het gamen voor hem net zo belangrijk is als school voor hem belangrijk is, en soms vraag ik me af hoe dat straks in de echte wereld zal zijn. Toch weet ik zeker dat het goed komt met hem! Hij is een echte steun en toe verlaat, correct en consequent! Als ik dan kijk, hoe hij met zijn 11 jaar jongere broertje doet, soms krijgt hij wel eens te horen, is dat je zoontje. Dan lijkt het mij, dat hij een redelijk goede basis voor zijn toekomst heeft.

Mijn jongste zoontje van 6 houdt van ravotten buiten, lekker vies worden en met gaten in zijn knieën terugkomen (van school, de straat of in de tuin), of eens een goed potje stoeien en zijn zussen opjagen. Onlangs kwam hij thuis met een grote glimlach en zei: "Mama, ik wil een bakje en een visnetje. Dan ga ik even bij de vijver, erachter, in het beekje, schatkisten zoeken!” Het deed mijn hart goed om te zien hoe hij zijn verbeelding gebruikt en zich helemaal in zijn spel kan verliezen.

Aan de andere kant hebben we de jonge dames, die van beste vriendinnen naar rivalen kunnen switchen in een oogwenk. Elke dag lijkt wel een haat-liefdespelletje, maar hun energie is ongeëvenaard. Buitenavonturen en actieve sporten zijn hun ding, en ze gaan er vol voor. Dat is ook zeker te merken bij mijn dochters van 13 en 12. Ze groeiden op en noemden zichzelf altijd een tweeling: dezelfde kleding, hetzelfde haar, maar nu… totaal verschillende dames. Terwijl de oudste echt een kopie is van de volwassen versie van mij, in een Indisch jasje, is de andere (mijn ‘rooie dollie’) juist een kopie van mij als kind: spierwit, met rood haar (dat had ik niet), sproetjes, en volgens mijn vader is er een jongen verloren gegaan aan haar. Onlangs vertelde mijn ‘Rooie Dollie’ hoe ze zich voelde toen ze voor de eerste keer voor de klas, tijdens muziek, een liedje moest zingen, en hoe nerveus ze was om haar outfit te kiezen. Het herinnerde me aan mijn eigen twijfels in die tijd, en het bracht ons dichter bij elkaar. Nou moet ik zeggen dat de band tussen al mijn kinderen goed en uniek is en altijd zal zijn!

## Gesprekken met mijn oudste dochter en 1-op-1 momenten met de kinderen

Zo had mijn oudste dochter voor de zomer een moment waarop ze zei: "Mama, ik vind die puberteit niet leuk. Ik wil gewoon weer zijn zoals ik was: altijd lief, zorgzaam, en ik luisterde gewoon." Dat vond ik wel even een dingetje. Ik ben het gesprek met haar aangegaan en heb uitgelegd dat dit nu eenmaal bij de ontwikkeling naar een echte vrouw of man hoort. Het kan zeker lastig zijn, maar als je een beetje de kracht van mama hebt, kom je er wel doorheen, welke hobbels er ook op je pad komen!

Eens in de zoveel tijd neem ik dan 1-op-1 dates met mijn kinderen, en bespreken wij dit soort situaties. Soms als het eventjes niet zo lekker loopt tussen de broers en zussen, geef ik ze een opdracht. Die opdrachten kunnen variëren van samen iets maken of tekenen, dus samen creatief bezig zijn, waardoor ze zien hoeveel ze aan elkaar hebben, of door een activiteit zoals, met zijn tweeën naar de bioscoop of ergens een hapje eten met zijn tweeën. (Meestal degene die het even niet zo goed met elkaar konden vinden, op mama's kosten natuurlijk!)

Desondanks ben ik blij dat ik ze in evenwicht heb mogen krijgen: 2 jongens en 2 meiden, in de hoop dat ze elkaars rug altijd zullen dekken wanneer dat nodig is, of wanneer ik er niet meer ben.

## De uitdagingen en de behoefte aan tijd voor mezelf en de liefde voor mijn kinderen

In deze chaos van puberende emoties en ervaringen is het belangrijk om te onthouden dat we allemaal gewoon op zoek zijn naar wie we zijn en waar we thuishoren. Of je nu de relaxte gamer bent of de sportieve avonturier, deze puberteit is een reis die we samen maken. Dus omarm de verschillen, omarm de avonturen, en laten we genieten van deze unieke fase van groei en ontdekking.

Laten we eerlijk zijn: dit was voor onszelf nooit een makkelijke fase, en dit zal voor hen precies zo aanvoelen. Maar als alleenstaande moeder is het soms behoorlijk zwaar om dit allemaal alleen te moeten dragen. Het zou fijn zijn als de vaders gewoon spontaan eens zouden zeggen: “Wij nemen de bengels, en jij krijgt Mama-tijd!” Dat mag wel eens na 17 jaar fulltime moeder, waarin echt geen 24 uur zaten zonder mijn bengels!

Begrijp mij niet verkeerd, ik hou ontiegelijk veel van ze, kan ze voor geen goud missen, en zonder hen ben ik absoluut niet compleet, maaaaaaaar een weekendje vrij klinkt niet verkeerd.

##Het omarmen van verschillen en het belang van groei en ontdekking tijdens de puberteit

Omarm ten aller tijden de verschillen en het belang van de groei van je Bengels, tijdens de groei en ontdekking van hun puberteit. Tijdens deze periode ervaren tieners een intense fase van ontdekking en zelfontplooiing. Het is cruciaal om de diversiteit in interesses en persoonlijkheden binnen het gezin te waarderen, omdat dit bijdraagt aan de individuele groei van elk gezinslid. Door open te staan voor verandering en nieuwe ervaringen, kunnen tieners zichzelf beter leren kennen en hun eigen identiteit ontwikkelen. Het is prachtig om te zien hoe mijn oudste Bengel, te midden van dit proces, zijn verantwoordelijkheid neemt en een ondersteunende rol op zich neemt, wat getuigt van zijn groei en volwassenwording.